Dag 10: Een dag om snel te vergeten

Vanmorgen op tijd opgestaan, we hebben een lange dag autorijden voor de boeg.

Na het ontbijt gooien we alle koffers in de auto en gaan we gelijk op pad. We zeggen dit heerlijke oord gedag, maar weten dat we hier over een paar dagen weer een nacht mogen slapen.

Vandaag rijden we van Palenque naar San Cristobal dit is zo'n 213 kilometer en dan niet over de snelweg maar een soort B-weg slingerend door de bergen. Google zegt dat we er ongeveer 4 over zullen doen!

Het begint al goed, we zijn nog maar net op weg of worden bij een politiefuik van de weg gehaald en moeten alle papieren laten zien. Ze staan met drie man de hele auto te bekijken en proberen via de voorste raampjes achter in de auto te kijken. Hierop doen we Twan zijn raam ook maar open, lachen we vriendelijk en uiteindelijk blijkt alles in orde en mogen we verder.

We gaan eerst nog langs de watervallen van Misol Ha, deze schijnt zeer mooi te zijn en je mag er ook zwemmen. We zijn er eerder dan verwacht en kopen netjes een kaartje bij de poort, we hebben een meevaller, Twan valt hier nog onder de kinderen en mag gratis naar binnen. We rijden door tot de volgende kassa?! Serieus maar we hebben net al betaald, nu moesten we betalen voor de auto, dit was duurder dan het entree kaartje, maar oké!

We stappen uit en gewapend met zwemkleding en camera gaan we richting de waterval. Deze is inderdaad erg mooi en er is ook een mogelijkheid om er achterlangs te lopen,wat we dan ook doen.

We maken de nodige foto's en bedenken dan of we een duik nemen of niet. We zijn nog maar een uur onderweg en hebben geen zin om nat in de auto te zitten. We besluiten om de zwempartij uit te stellen tot bij de volgende waterval, we gaan er namelijk naar nog een.

We stappen weer in de auto en rijden een tijdje en ja hoor wegversperring nummer twee, we moeten weer stoppen. Deze keer is het een vrolijke agent die zich netjes voorstelt (we krijgen allemaal een hand) en dan vraagt waar de reis naar toe gaat. Voor alle duidelijkheid, dit gaat allemaal in het Spaans er wordt geen woord Engels gesproken, allen door ons dan. Ook gewoon Nederlands, daar verstaan ze net zo veel van. Uiteindelijk wijst hij ons de aflag (waarvoor we al voorgesorteerd stonden) en mogen verder.

Bij de volgende waterval (Aqua Azul) mochten we helaas alleen zwemmen in het modderige gedeelte en niet in mooie blauwe gedeelte. Ook hier dus niet gezwommen. 

De rit al snel gaat verder over minder snelle wegen. Gaten in de weg en heeeeeeeel veel "verkeersdrempels". Alleen in Mexico is dit dan het serieuze werk waarbij je echt vrijwel stil moet staan om niet je auto te beschadigen. Niks mooie rondingen, soms gewoon rechthoekig, soms met waarschuwing en soms als complete verrassing. Soms met bord zonder bobbel, soms in woonwijk, soms in the middle of nowhere! Kortom, harder dan 60 is niet handig en dan duurt de rit heel lang.

Het werd helaas nog erger toen we om 2 uur in een dorpje op een complete blokkade met actievoerders stuitten. De verkiezingen zijn al 2 weken achter de rug maar het blijkt een mooie dag te zijn om de enige doorgaande weg naar San Cristobal compleet te blokkeren omdat, er zoals altijd, fraude in het spel zou kunnen zijn. 

We stonden wel front row en dat heeft voordelen en jawel ook nadelen. De nadelen zijn dat iedereen om je heen staat, die dan lekker toeristen kunnen pesten. Je auto wordt van alle kanten beken, ze

 

kijken naar binnen wat er allemaal in ligt en nadat ik naar de wc was geweest was ik toch ook wel een soort attractie. Dus raam dicht, deur op slot, motor weer gestart en de airco maar weer aan. (Gelukkig is het hier maar 29 graden ipv 38). Een enkele auto met baby of hele oude mensen die wel door mogen rijden zeer dicht lans je auto wat ook wel spannend is.

Maar het voordeel was dat we om 5 uur als 1 van de eerste weer door mochten nadat we 50 peso's hadden betaald. Is niet veel maar hoezo fraude? 

Vol goede moed gingen we verder om in het volgende dorp op nog een blokkade te stuiten. Deze was van korte duur maar ook minder prettig. We lieten nog ons bonnetje zien van de vorige blokkade maar dat mocht niet helpen. Sterker nog we mochten hier het dubbele betalen, gewoon omdat het kan met 6 stinkende, lachende en schreeuwende Mexicanen aan je zijdeur.

Dit was gelukkig de laatste blokkade en om 8 uur 's avonds kwamen we afgeserveerd  in het donker bij ons hotel.

Hier waren ze nog wel zo vriendelijk om ons een andere kamer te geven dan de geplande kamer aan de straatkant, zo hadden we in ieder geval geen last van de herrie buiten.

Snel nog wat gegeten en toen lekker ons bed in, morgen zien we wel weer!